| مرغ سرح ناله سر کن | داغ مرا تازه‌تر کن | |
| زآه شرربار این قفس را | برشکن و زیر و زبر کن | |
| بلبل پربسته! ز کنج قفس درآ | نغمه‌ی آزادی نوع بشر سرا | |
| وز نفسی عرصه‌ی این خاک توده را | پر شرر کن | |
| ظلم ظالم، جور صیاد | آشیانم داده بر باد | |
| ای خدا! ای فلک! ای طبیعت! | شام تاریک ما را سحر کن | |
| نوبهار است، گل به بار است | ابر چشمم ژاله‌بار است | |
| این قفس چون دلم تنگ و تار است | شعله فکن در قفس، ای آه آتشین! | |
| دست طبیعت! گل عمر مرا مچین | جانب عاشق، نگه ای تازه گل! از این | |
| بیشتر کن | مرغ بیدل! شرح هجران مختصر، مختصر، مختصر کن |