در حسرت بی پولی گوید

ای اقچه گرد روی کانی ای بی تو حرام زندگانی
ای راحت جان و قوت دل ای مایه‌ی عیش و کامرانی
تا کی باشد عبید بی تو تن داده به عجز و ناتوانی