| ای آنکه ترا در تو تویی نیست تصرف | آن به که نگویی تو سخن را ز تصوف | |
| در کوی تصوف به تکلف مگذر هیچ | زیرا که حرامست درین کوی تکلف | |
| در عشوه‌ی خویشی تو و این مایه ندانی | ای دوست ترا از تو تویی تست تخلف | |
| راهیست حقیقت که درو نیست تکلف | زنهار مکن در ره تحقیق توقف | |
| می‌نشنود امروز سنایی به حقیقت | بگرفت به اسرار ره عشق و تعنف | |
| گر زین که اگر نشنوی ای دوست ازین پس | بر شاهد یوسف نکنی قصه‌ی یوسف |
□
| بجهم از بد ایام چنانک | از کمان ختنی تیر خدنگ | |
| گر به هر جور که آید بکشد | من پلنگم نکشم جور پلنگ | |
| خواری و اسب گرانمایه مباد | من و این نفس عزیز و خر لنگ |