| اندرین زندان برین دندان زنان سگ صفت | روزکی چند ای ستمکش صبر کن دندان فشار | |
| تا ببینی روی آن مردم‌کشان چون زعفران | تا ببینی رنگ آن محنت‌کشان چون گل انار | |
| گرچه آدم سیرتان سگ صفت مستولیند | هم کنون بینی که از میدان دل عیاروار | |
| جوهر آدم برون تازد برآرد ناگهان | زین سگان آدمی کیمخت و خر مردم دمار | |
| گر مخالف خواهی ای مهدی در آ از آسمان | ور موافق خواهی ای دجال یک ره سر برآر | |
| یک طپانچه مرگ و زین مردارخواران یک جهان | یک صدای صور و زین فرعون طبعان صدهزار | |
| باش تا از صدمت صور سرافیلی شود | صورت خوبت نهان و سیرت زشت آشکار | |
| تا ببینی موری آن خس را که می‌دانی امیر | تا بینی گرگی آن سگ را که می‌خوانی عیار | |
| در تو حیوانی و روحانی و شیطانی درست | در شمار هر که باشی آن شوی روز شمار | |
| باش تا بر باد بینی خان رای و رای خان | باش تا در خاک بینی شر شور و شور شار | |
| تا ببینی یک به یک را کشته در شاهین عدل | شیر سیر و جاه چاه و شور سوز و مال مار | |
| ولله ار داری به جز بادی به دست ارمر ترا | جز به خاک پای مشتی خاکسارست افتخار | |
| کز برای خاک پاشی نازنینی را خدای | کرددر پیش ساستگاه قهرش سنگسار | |
| باش تا کل بینی آنها را که امروزند جزو | باش تا گل یابی آنها را که امروزند خار | |
| آن عزیزانی که آنجا گلبنان دولتند | تا نداریشان بدینجا خیره همچون خار خوار | |
| گلبنی کاکنون ترا هیزم نمود از جور دی | باش تا در جلوه‌ش آرد دست انصاف بهار | |
| ژنده‌پوشانی که آنجا زندگان حضرتند | تا نداری خوارشان از روی نخوت زینهار | |
| و آن سیاهی کز پی ناموس حق ناقوس زد | در عرب بواللیل بود اندر قیامت بونهار | |
| پرده‌دار عشق دان اسم ملامت بر فقیر | پاسبان در شناس آن تلخ آب اندر بحار | |
| ور بقا خواهی ز درویشان طلب زیرا که هست | بود درویشان قباهای بقا را پود و تار |