| مسخر خضر ار گشت باد و آب و زمین | مثال امر ورا شد مسخر آتش و آب | |
| به حلم و خشمش کردند وصف از آن معنی | مهیب و سهل بود بر غضنفر آتش و آب | |
| زند به امرش اگر هیچ خواهد از خورشید | به حد باختر و حد خاور آتش و آب | |
| گر آب و آتش اندر خلاف او کوشند | ز باد و خاک بینند کیفر آتش و آب | |
| به حکم نافذ نشگفت اگر برون آرد | ز چوب و سنگ چو موسی پیمبر آتش و آب | |
| ز باد قدرت اگر کرد جانور عیسی | شود ز فرش بی‌باد جانور آتش و آب | |
| زهی ز مایه‌ی رایت منور انجم و چرخ | زهی ز سایه‌ی تیغت مظفر آتش و آب | |
| گه موافقت ار چون دل تو بودی چرخ | بدی به چرخ برین قطب و محور آتش و آب | |
| شمال جودت بر آب و آتش ار نوزید | چرابه گونه چو سیمست و چون زر آتش و آب | |
| ز باس و سعی تو بدست ورنه بی‌سببی | بطبع خشک چرا آمد و تر آتش و آب | |
| به صدر دولت بایسته‌ای واندر خور | چنانکه هست و ببایست و در خور آتش و آب | |
| به طبع خویش نبینند هیچ اگر خواهی | به قدر و قد تو پستی وو نظر آتش و آب | |
| سموم خشم تو گر برزند به ابر و زمین | نسیم خلق تو گر بروزد بر آتش و آب | |
| شو ز بیم تو لرزان زمین و ابر عقیم | شود ز خلق تو چون مشک و عنبر آتش و آب | |
| شود ز قدر تو عالیتر از سپهر زمین | رود به امر تو از بحر و اخگر آتش و آب | |
| اگر نه بیم و امیدت بدی به بحر و هوا | وگر نه هیبت و حکمت بدی بر آتش و آب | |
| برو عتاب و عقوبت خدای کی کردی | ز بهر یونس و قومش مسخر آتش و آب | |
| به هفت کشور خشمت رسید و نظم آری | جدا که دید خود از هفت کشور آتش و آب | |
| ز قدر و نظم تو دارند بهره زان نشدند | چو باد و خاک کثیف و مدور آتش و آب | |
| معاقبست حسودت به دو مکان به دو چیز | به سان فرعون در مصر و محشر آتش و آب |