آمد گه آنکه ساغر آریم | آواز چو عاشقان برآریم | |
بر پشت چمن سمن برآمد | ما روی بر آن سمنبر آریم | |
در باغ چو بنگریم رویش | جانها به نثار بتگر آریم | |
اندر ره عاشقی ز باده | گر از سر لاف خود برآریم | |
با همت خود به عون دردی | از عالم عشق پر برآریم | |
یک مر صلاح را مگر ما | در ره روش قلندر آریم | |
چون مرکب عاشقی به معنی | اندر صف کم زنان در آریم | |
گر جان و جهان و دین ببازیم | سرپوش زمانه در سر آریم | |
در خاک بسیط چون سنایی | نعت فلک مدور آریم |