| از آن مجال که از اقتضای طالع سعد | به بخت نسبت پیوندت اتفاق افتاد | |
| درون حجله اقبال در دمی سد بار | عروس بخت کند خویش را مبارکباد | |
| ایا خجسته اثر داور همایون فر | که می‌رسد ز تو فر همای را امداد | |
| به قدر خانه جغدی در او خرابه نماند | همای مرحمتت هر کجا که بال گشاد | |
| خرابه دل وحشی که گشت خانه بوم | امید هست که از فر تو شود آباد | |
| همیشه تا نبود ناخوشی مثال خوشی | مدام چون دل ناشاد نیست خاطر شاد | |
| کسی که خوش نبود خاطرش به شادی تو | نصیبش از خوشی و شادی زمانه مباد |