درآمد صالح شوریده در کار | شدم از س بخت خفته بیدار | |
چو خالی دیدم از دلبر شبستان | برآمد از دل پر دردم افغان | |
دل مجروح زارم زارتر شد | درون خستهام بیمارتر شد | |
غم هجران بدو ناگفته ماندم | چو زلفش زین سبب آشفته ماندم | |
خروشی از من محزون برآمد | نفیرم از دل پر خون برآمد | |
بجز باد صبا یاری ندیدم | وز او به هیچ غمخواری ندیدم | |
که راز دل بجانانم رساند | ز دید دل به درمانم رساند | |
پس از نالیدن و فریاد و زاری | بدو گفتم ز روی بیقراری |