| چو شد حرارت بر شاخ ارغوان غالب | طبیب باد صبا خون گشاد از قیفال | |
| میان مصر چمن گل ز بامداد پگاه | چو یوسفیست که برقع برافکند ز جمال | |
| به باغ سوسن آزاد هر زمان گوید | غلام باد شمالم غلام باد شمال | |
| به شادمانی و دولت ببین هزاران عید | به کامرانی و عشرت بمان هزاران سال | |
| علو قدر تو فارغ ز جور دور فلک | کمال جاه تو ایمن ز شرعین کمال |