| به در او دو هفته خدمت کن | وز در او به آسمان دریاز | |
| آسمان برترست ز ابر بلند | آسمان یافتی بر ابر مناز | |
| آز اگر بر تو غالبست مترس | سوی آن خدمت مبارک تاز | |
| آب آن خدمت شریف کشد | آتش آرزو و آتش آز | |
| هیچ شه را چنین وزیر نبود | مملکتدار و کار ملک طراز | |
| در همه چیزها که بینی هست | خلق را عجز و خواجه را اعجاز | |
| بر شه شرق فرخست به فال | فال او را سعادتست انباز | |
| تا ولایت بدو سپرد ملک | گشت گیتی چو کلبه‌ی بزاز | |
| متواتر شده‌ست نامه‌ی فتح | گشته ره پر مرتب و جماز | |
| فتح مکران و در پیش کرمان | ری و قزوین و ساوه و اهواز | |
| ور نکو بنگری به راه در است | نامه‌ی فتح بصره و شیراز | |
| از پس فتح بصره، فتح یمن | وز پس هر دو ، فتح شام و حجاز | |
| شاد باش ای وزیر فرخ پی | دل به شادی و خرمی پرداز | |
| دوستان را بیافتی به مراد | سر دشمن بکوفتی به جواز | |
| شکر شاهیت از طراز گذشت | می خور از دست لعبتان طراز | |
| نوبهارست و مطرب از بر گل | برکشیده بر آسمان آواز | |
| خوش بود بر نوای بلبل و گل | دل سپردن به رامش و به گماز | |
| خوش خور و خوش زی ای بهار کرم | در مراد و هوای دل بگراز | |
| تو بر این بالش و فکنده خدای | از تو اندر همه جهان آواز | |
| فرخی بنده‌ی تو بر در تو | از بساط تو برکشیده دهاز |