| به ماهی چهار میر، به ماهی چهار شاه | به ماهی چهار شهر، بکند از بن و ز بار | |
| یکی را به کوه سر ، یکی را به کوه شیر | یکی را به دشت گنج، یکی را به رودبار | |
| ازین پس علی تکین، دگر ارسلان تکین | سه دیگر طغان تکین، قدر خان بادسار | |
| یکی گم شود به خاک، یکی گم شود به گور | یکی درفتد به چاه، یکی برشود به دار | |
| ملک باده‌ای به دست، سماعی نهاده پیش | یکی طرفه بر یمین، یکی طرفه بر یسار | |
| یکی چون عقیق سرخ، یکی چون حدیث دوست | یکی چون مه درست، یکی چون گل ببار | |
| بهارش خجسته باد، دلش آرمیده باد | جهان را بدو سکون، بدو ملک را قرار | |
| یکی را مباد عزل، یکی را مباد غم | یکی باد بی‌زوال، یکی باد بی‌کنار | |
| بداندیش او به جان، بدی خواه او به تن | نکوخواه او ز یسر، نصیحتگر از یسار | |
| یکی مستمند باد، یکی باد دردناک | یکی باد شادکام، یکی باد شادخوار | |
| سرایش ز روی خوب، ولایت ز عدل و داد | بساط از لب ملوک، در خانه از سوار | |
| یکی گشته چون بهار، یکی گشته چون بهشت | یکی گشته پر نگار، یکی گشته استوار |