| چیست آن آتش؟ ریاضت‌های سخت | تا طبیعت را زند آتش به رخت | |
| سوخت ز آن آثار طبع و جان بماند | دامن از شهوات حیوانی فشاند | |
| لیک چون عمری به آتش بود خوی | گه گه‌اش درد فراق آمد به روی | |
| ز آن «حکیم‌اش» وصف حسن زهره گفت | کرد «جان»اش را به مهر زهره جفت، | |
| تا به تدریج او به زهره آرمید | وز غم ابسال و عشق او رهید | |
| چیست آن زهره ؟ کمالات بلند | کز وصال او شود جان ارجمند | |
| ز آن جمال عقل، نورانی شود | پادشاه ملک انسانی شود | |
| با تو گفتم مجمل این اسرار را | مختصر آوردم این گفتار را | |
| گر مفصل بایدت فکری بکن | تا به تفصیل آید اسرار کهن | |
| هم بر این اجمال‌کاری، این خطاب | ختم شد، والله اعلم بالصواب |