| قلمت نقش بند دفتر کن | کرمت ضامن عروج سخن | |
| یزک لشکر تو قطب شمال | پرچم رایت تو جرم هلال | |
| جفت خاک در تو طاق فلک | آستانت به از رواق فلک | |
| عرش بلقیس کرسی حرمت | خاتم جم پشیزه‌ی کرمت | |
| داد دنیا تو دادی و دین هم | لاجرم آن ببردی و این هم | |
| کس درین عرصه‌ی بلند هوا | به سخن چون تو نیست کام روا | |
| چه شود گر ز راه دلجویی؟ | قلمت چون کند سخن گویی | |
| به میان سخن که میسازد | سخن اوحدی در اندازد | |
| ای به حق خاتم اندر انگشتت | راست باد از برادران پشتت | |
| باش جاوید و خرم و خندان | زان فروزنده روی فرزندان | |
| هست جای تو چون سرای سرور | که مباد ایمنی ز جای تو دور |