| ز گیتی پرستنده‌ی فر و نصر | زید شاد در سایه‌ی شاه عصر | |
| کسی کش پدر ناصرالدین بود | سر تخت او تاج پروین بود | |
| و دیگر دلاور سپهدار طوس | که در جنگ بر شیر دارد فسوس | |
| ببخشد درم هر چه یابد ز دهر | همی آفرین یابد از دهر بهر | |
| به یزدان بود خلق را رهنمای | سر شاه خواهد که باشد به جای | |
| جهان بی‌سر و تاج خسرو مباد | همیشه بماناد جاوید و شاد | |
| همیشه تن آباد با تاج و تخت | ز درد و غم آزاد و پیروز بخت | |
| کنون بازگردم به آغاز کار | سوی نامه‌ی نامور شهریار |