| از جفر و طلسم، به روز پسین | نفعی نرسد به تو ای مسکین | |
| بگذر ز همه، به خودت پرداز | کز پرده برون نرود آواز | |
| آن علم تو را کند آماده | از قید جهان کند آزاده | |
| عشق است کلید خزاین جود | ساری در همه ذرات وجود | |
| غافل، تو نشسته به محنت و رنج | واندر بغل تو کلید گنج | |
| جز حلقه‌ی عشق مکن در گوش | از عشق بگو، در عشق بکوش | |
| علم رسمی همه خسران است | در عشق آویز، که علم آن است | |
| آن علم ز تفرقه برهاند | آن علم تو را ز تو بستاند | |
| آن علم تو را ببرد به رهی | کز شرک خفی و جلی برهی | |
| آن علم ز چون و چرا خالیست | سرچشمه‌ی آن، علی عالیست | |
| ساقی، قدحی ز شراب الست | که نه خستش پا، نه فشردش دست | |
| در ده به بهائی دلخسته | آن، دل به قیود جهان بسته | |
| تا کنده‌ی جاه ز پا شکند | وین تخته کلاه ز سر فکند |