| یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی | از که دوری و با که هم نفسی | |
| ناز بر بلبلان بستان کن! | تو گلی، گل، نه خاری و نه خسی | |
| تا کی ای عندلیب عالم قدس! | مایل دام و عاشق قفسی؟ | |
| تو همایی، همای، چند کنی | گاه، جغدی و گاه، خرمگسی؟ | |
| ای صبا! در دیار مهجوران | گر سر کوچه‌ی بلا برسی | |
| با بهائی بگو که با سگ نفس | تا به کی بهر هیچ در مرسی |