| کمر هفت چشمه را در بست | بر سر تخت هفت پایه نشست | |
| چینی‌ئی بر برش چو سینه باز | رومیی بر تنش به رسم طراز | |
| واو به خوبی ز روم باج‌ستان | به نکوئی ز چین خراج ستان | |
| چار بالش نهاده چون جمشید | پنج نوبت رسانده بر خورشید | |
| رسم انصاف در جهان آورد | عدل را سر بر آسمان آورد | |
| کرد با دادپروران یاری | با ستمکارگان ستمکاری | |
| قفل غم را درش کلید آمد | کامد او فرخی پدید آمد | |
| کار عالم ز نو گرفت نوا | بر نفسها گشاده گشت هوا | |
| گاو نازاده گشت زاینده | آب در جویها فزاینده | |
| میوه‌ها بر درخت بار گرفت | سکه‌ها بر درم قرار گرفت | |
| حل و عقل جهان بدو شد راست | دو هوائی ز مملکت برخاست | |
| پادشه زادگان به هر طرفی | یافتند از شکوه او شرفی | |
| کارداران ز حمل کشور او | حمل‌ها ریختند بر در او | |
| قلعه داران خزینها بردند | قلعه را با کلید بسپردند | |
| هرکسی روزنامه نو می‌کرد | جان به توقیع او گرو می‌کرد | |
| او چو در کار مملکت پرداخت | هرکسی را به قدر پایه نواخت | |
| کار بی‌رونقان بساز آورد | رفتگان را به ملک باز آورد | |
| ستم گرگ برگرفت از میش | باز را کرد با کبوتر خویش | |
| از سر فتنه برد مستیها | کرد کوته دراز دستیها | |
| پایه گاه دشمنان به شکست | بر جهان داد دوستان را دست |