| حرز تو به وقت شادکامی | بس باشد همت نظامی | |
| یارب ز جمال این جهاندار | آشوب و گزند را نهاندار | |
| هر در که زند تو سازکارش | هرجا که رود تو باش یارش | |
| بادا همه اولیاش منصور | و اعداش چنانکه هست مقهور | |
| این نامه که نامدار وی باد | بر دولت وی خجسته پی باد | |
| هم فاتحه‌ایش هست مسعود | هم عاقبتیش باد محمود |