| سر خیل سپاه تاجداران | سر جمله جمله شهریاران | |
| خاقان جهان ملک معظم | مطلق ملک الملوک عالم | |
| دارنده تخت پادشاهی | دارای سپیدی و سیاهی | |
| صاحب جهت جلال و تمکین | یعنی که جلال دولت و دین | |
| تاج ملکان ابوالمظفر | زیبنده ملک هفت کشور | |
| شروانشه آفتاب سایه | کیخسرو کیقباد پایه | |
| شاه سخن اختسان که نامش | مهریست که مهر شد غلامش | |
| سلطان به ترک چتر گفته | پیدا نه خلیفه نهفته | |
| بهرام نژاد و مشتری چهر | در صدف ملک منوچهر | |
| زین طایفه تا به دور اول | شاهیش به نسل دل مسلسل | |
| نطفه‌اش که رسیده گاه بر گاه | تا آدم هست شاه بر شاه | |
| در ملک جهان که باد تا دیر | کوته قلم و دراز شمشیر | |
| اورنگ نشین ملک بی‌نقل | فرمانده بی‌نقیصه چون عقل | |
| گردنکش هفت چرخ گردان | محراب دعای هفت مردان | |
| رزاق نه کاسمان ارزاق | سردار و سریر دار آفاق | |
| فیاضه چشمه معانی | دانای رموز آسمانی | |
| اسرار دوازده علومش | نرمست چنانکه مهر مومش | |
| این هفت قواره شش انگشت | یک دیده چهار دست و نه پشت | |
| تا بر نکشد ز چنبرش سر | مانده است چو حلقه سر به چنبر | |
| دریای خوشاب نام دارد | زو آب حیات وام دارد |