| ای نام تو بهترین سرآغاز | بی‌نام تو نامه کی کنم باز | |
| ای یاد تو مونس روانم | جز نام تو نیست بر زبانم | |
| ای کار گشای هر چه هستند | نام تو کلید هر چه بستند | |
| ای هیچ خطی نگشته ز اول | بی‌حجت نام تو مسجل | |
| ای هست کن اساس هستی | کوته ز درت دراز دستی | |
| ای خطبه تو تبارک الله | فیض تو همیشه بارک الله | |
| ای هفت عروس نه عماری | بر درگه تو به پرده داری | |
| ای هست نه بر طریق چونی | دانای برونی و درونی | |
| ای هرچه رمیده وارمیده | در کن فیکون تو آفریده | |
| ای واهب عقل و باعث جان | با حکم تو سهت و نیست یکسان | |
| ای محرم عالم تحیر | عالم ز تو هم تهی و هم پر | |
| ای تو به صفات خویش موصوف | ای نهی تو منکر امر معروف | |
| ای امر تو را نفاذ مطلق | وز امر تو کائنات مشتق | |
| ای مقصد همت بلندان | مقصود دل نیازمندان | |
| ای سرمه کش بلند بینان | در باز کن درون نشینان | |
| ای بر ورق تو درس ایام | ز آغاز رسیده تا به انجام | |
| صاحب توئی آن دگر غلامند | سلطان توئی آن دگر کدامند | |
| راه تو به نور لایزالی | از شرک و شریک هر دو خالی | |
| در صنع تو کامد از عدد بیش | عاجز شده عقل علت اندیش | |
| ترتیب جهان چنانکه بایست | کردی به مثابتی که شایست |