| چو چشم صبح در هر کس که دیدی | پلاس ظلمت ازوی در کشیدی | |
| به هر کشور که چون خورشید راندی | زمین را بدره بدره زر فشاندی | |
| زر افشانت همه ساله چنین باد | چو تیغت حصن جانت آهنین باد | |
| جهان بیرون مباد از حکم و رایت | زمین خالی مباد از خاک پایت | |
| سرت زیر کلاه خسروی باد | به خسرو زادگان پشتت قوی باد | |
| به هر منزل که مشک افشان کنی راه | منور باش چون خورشید و چون ماه | |
| به هر جانب که روی آری به تقدیر | رکابت باد چون دولت جهانگیر | |
| جنابت بر همه آفاق منصور | سپاهت قاهر و اعدات مقهور |