ره عقل جز پیچ بر پیچ نیست
|
|
بر عارفان جز خدا هیچ نیست
|
توان گفتن این با حقایق شناس
|
|
ولی خرده گیرند اهل قیاس
|
که پس آسمان و زمین چیستند؟
|
|
بنی آدم و دام ودد کیستند؟
|
پسندیده پرسیدی ای هوشمند
|
|
بگویم گر آید جوابت پسند
|
نه هامون و دریا و کوه و فلک
|
|
پری و آدمیزاد و دیو و ملک
|
همه هرچه هستند ازان کمترند
|
|
که با هستیش نام هستی برند
|
عظیم است پیش تو دریا به موج
|
|
بلندست خورشید تابان به اوج
|
ولی اهل صورت کجا پی برند
|
|
که ارباب معنی به ملکی درند
|
که گر آفتاب است یک ذره نیست
|
|
وگر هفت دریاست یک قطره نیست
|
چو سلطان عزت علم بر کشد
|
|
جهان سر به جیب عدم درکشد
|