| جانا نخست ما را مرد مدام گردان | وانگه مدام در ده مست مدام گردان | |
| بر ما چو از لطافت مل را حلال کردی | بر خصم ما ز غیرت گل را حرام گردان | |
| دارالغرور ما را دارالسرور کردی | درالملام ما را دارالسلام گردان | |
| خامند و پخته مانا تو دو شراب داری | در خام پخته گردان در پخته خام گردان | |
| ناهید زخمه‌زن را از لحنه سیر کردی | بهرام تیغ‌زن را از جام رام گردان | |
| ما را به نام خود کن زان پس چنانکه خواهی | یا هوشیار دفتر یا مست جام گردان | |
| اکنون که روی ما را از غم چو کاه کردی | از عکس روی می را بیجاده فام گردان | |
| خواهی که نسر طایر پران به دامت افتد | از جزع دانه کردی از مشک دام گردان | |
| گمنام کرد ما را یک جام باده‌ی تو | در ده دو جام دیگر ما را چو نام گردان | |
| از ما و خدمت ما چیزی نخیزد ای جان | هم تو بنا نهادی هم تو تمام گردان | |
| خواهی که گر سنایی گردد سمایی از عز | پیش غلام و دربان او را غلام گردان |