| تماشا را یکی بخرام در بستان جان ای جان | ببین در زیر پای خویش جان افشان جان ای جان | |
| نخواهد جان دگر جانی اگر صد جان برافشاند | که بس باشد قبول تو بقای جان جان ای جان | |
| ترا یارست بس در جان ز بهر آنکه نشناسد | ز خوبان جز تو در عالم همی درمان جان ای جان | |
| ز بهر چشم خوب تو برای دفع چشم بد | کمال عافیت باشد همه قربان جان ای جان | |
| از آن تا در دل و دیده گهر جز عشق تو نبود | برون روید گهر هر دم ز بحر و کان جان ای جان | |
| همه عالم چو حرف «ن» از آن در خدمتت مانده | که از کل نکورویان تویی خاص آن جان ای جان | |
| ز بهر سرخ رویی جان چه باشد گر به یک غمزه | ز خوبان جان براندایی تو در میدان جان ای جان | |
| به نور روی تست اکنون همه توحید عقل من | به کفر زلف تست اکنون همه ایمان جان ای جان | |
| سنایی وار در عالم ز بهر آبروی خود | سنایی خاکپای تست سر دیوان جان ای جان |