| خم زلف تو دام کفر و دین است | ز کارستان او یک شمه این است | |
| جمالت معجز حسن است لیکن | حدیث غمزه‌ات سحر مبین است | |
| ز چشم شوخ تو جان کی توان برد | که دایم با کمان اندر کمین است | |
| بر آن چشم سیه صد آفرین باد | که در عاشق کشی سحرآفرین است | |
| عجب علمیست علم هیت عشق | که چرخ هشتمش هفتم زمین است | |
| تو پنداری که بدگو رفت و جان برد | حسابش با کرام الکاتبین است | |
| مشو حافظ ز کید زلفش ایمن | که دل برد و کنون دربند دین است |