| ز خاک هر سر خاری که میشود پیدا | بشارت است به توحید واحد یکتا | |
| ز سبزه هر رقم تازه بر حواشی جوی | عبارت است ز ابداع مبدع اشیا | |
| به دست شاهد بستان زهر گل آینه‌ایست | در او نموده رخ صنع بوستان آرا | |
| هزار شاخ ز یک آب و گل نموده نمو | که کس ندیده یکی را به دیگری مانا | |
| هزار برگ زهر شاخ رسته کز هر یک | علامتی دگر است از مغایرت پیدا | |
| یکی اگر نه بهر یک تشخصی داده | که شاخ و برگ نینداز چه رو به یک سیما | |
| تصور حکما آن که می‌کنند پدید | قوای نامیه در چوب خشگ نشو و نما | |
| توهم دگران این که می‌زند شه گل | به طرف باغچه خر گه ز لطف آب و هوا | |
| گرفتم این که چنین است اگرچه نیست چنین | کز اقتدار که زین سان قویست دست قوا | |
| دگر ز آب و هوا هم شکفته گلشن و گل | که تربیت ده آب و هواست ای سفها | |
| چه شاخ و برگ و چه نور و ثمر چه خار و چه گل | یکایکند خبرده ز فرد بی‌همتا | |
| درون مهد زمین صد هزار طفل نبات | به جنبشند به جنبش دهنده راه نما | |
| ز طفل مریم بی‌جفت حیرت افزاتر | منزه آمده از امهات و از آبا | |
| در آسمان و زمین کردگار را مطلب | که بی‌نیاز نباشد نیازمند به جا | |
| به عقل خواهش کنهش چنان بود که کنند | به نور مشعله مهر جستجوی سها | |
| مدار امید به کس کز خدا خبر دهدت | چه عالم و چه معلم چه مفتی و ملا | |
| به ورطه‌ای که شوی ناامید از همه‌کس | ببین به کیست امیدت بدانکه اوست خدا | |
| خدای ملک و ملک سیر بخش فلک و فلک | حفیظ سفل و علو پادشاه ارض و سما | |
| مصور صور بی‌مثال در ارحام | بنان کرده قلم کش قلم مرکب سا | |
| جهنده قطره‌ای اندر مشیمه سازنده | چمنده سرو سمن چهره و سهی بالا |