صعوه آمد دل ضعیف و تن نزار
|
|
پای تا سر همچو آتش بیقرار
|
گفت من حیران و فرتوت آمدم
|
|
بیدل و بیقوت و قوت آمدم
|
همچو موسی بازو و زوریم نیست
|
|
وز ضعیفی قوت موریم نیست
|
من نه پر دارم نه پا نه هیچ نیز
|
|
کی رسم در گرد سیمرغ عزیز
|
پیش او این مرغ عاجز کی رسد
|
|
صعوه در سیمرغ هرگز کی رسد
|
در جهان او را طلب کاران بسیست
|
|
وصل او کی لایق چون من کسیست
|
در وصال او چو نتوانم رسید
|
|
بر محالی راه نتوانم برید
|
گر نهم رویی بسوی درگهش
|
|
یا بمیرم یا بسوزم در رهش
|
چون نیم من مرد او، این جایگاه
|
|
یوسف خود باز میجویم ز چاه
|
یوسفی گم کردهام در چاهسار
|
|
بازیابم آخرش در روزگار
|
گر بیابم یوسف خود را ز چاه
|
|
بر پرم با او من از ماهی به ماه
|