›
ریرا
›
شعر کهن
›
مولوی
›
مثنوی معنوی
›
دفتر اول از مثنوی
›
قصه آنکس کی در یاری بکوفت از درون گفت کیست آن گفت منم گفت چون تو توی در نمی‌گشایم هیچ کس را از یاران نمی‌شناسم کی او من باشد برو
قصه آنکس کی در یاری بکوفت از درون گفت کیست آن گفت منم گفت چون تو توی در نمی‌گشایم هیچ کس را از یاران نمی‌شناسم کی او من باشد برو
خام را جز آتش هجر و فراق
کی پزد کی وا رهاند از نفاق
رفت آن مسکین و سالی در سفر
در فراق دوست سوزید از شرر
صفحه‌ی قبل
صفحه‌ی ۲
صفحه‌ی بعد
شعر قبل
b
شعر بعد