ای فلک آهستهتر این دور چند
|
|
وی ز می آسودهتر اینجور چند
|
از پس هر شامگهی چاشتیست
|
|
آخر برداشت فرو داشتیست
|
در طبقات زمی افکنده بیم
|
|
زلزله الساعه شی عظیم
|
شیفتن خاک سیاست نمود
|
|
حلقه زنجیر فلک را بسود
|
باد تن شیفته درهم شکست
|
|
شیفته زنجیر فراهم گسست
|
با که گرو بست زمین کز میان
|
|
باز گشاید کمر آسمان
|
شام ز رنگ و سحر از بوی رست
|
|
چرخ ز چوگان ز میاز گوی رست
|
خاک در چرخ برین میزند
|
|
چرخ میان بسته کمین میزند
|
حادثه چرخ کمین برگشاد
|
|
یک به یک اندام زمین برگشاد
|
پیر فلک خرقه بخواهد درید
|
|
مهره گل رشته بخواهد برید
|
چرخ به زیر آید و یکتا شود
|
|
چرخ زنان خاک به بالا شود
|
رسته شود هر دو سر از درد ما
|
|
پاک شود هر دو ره از گرد ما
|
هم فلک از شغل تو ساکن شود
|
|
هم زمی از مکر تو ایمن شود
|
شرم گرفت انجم و افلاک را
|
|
چند پرستند کفی خاک را
|
مار صفت شد فلک حلقهوار
|
|
خاک خورد مار سرانجام کار
|
ای جگر خاک به خون از شما
|
|
کیست در این خاک برون از شما
|
خاک در این خنبره غم چراست
|
|
رنگ خمش ازرق ماتم چراست
|
گر بتوانید کمین ساختن
|
|
این گل ازین خم به در انداختن
|
دامن ازین خنبره دودناک
|
|
پاک بشوئید به هفت آب و خاک
|
خرقه انجم ز فلک برکشید
|
|
خط خرابی به جهان درکشید
|